Alaska 6
Vandaag varen we de hele dag. In de verte zien we de kust van Canada of Alaska aan ons voorbijglijden.

Alaska behoort nog niet eens zo lang tot de Verenigde Staten. Het werd pas in 1741 ontdekt door de Deen Bering. Later lokte het bont van de zeeotter de Russen naar Alaska. De eerste Russische stad Kodiak werd in 1792 gesticht. Wellicht kont daar de naam Kodiak grizzlybeer vandaan. De Russen verkochten Alaska voor 7,2 miljoen dollar aan William Sewart. Maar pas op 3 januari 1959 werd Alaska officieel de 49e staat van de Verenigde Staten.

Regelmatig zwommen er dolfijnen langs maar we zaten bij 20 graden in het zonnetje op dek 10 dus het zijn heel kleine dolfijntjes. Ineens was er orka alarm. Men spoedde zich naar de reling en ja hoor er zwommen een paar orka’s speels heen en weer. Fantastisch!

Een prachtig landschap ontvouwde zich voor onze ogen	Dolfijntjes zwommen lustig heen en weer

Tegen half 10 werd het tijd om een vest aan te trekken want de zon ging onder. De Celebrity Millenium voer gezellig achter ons aan. Tijd voor het casino! We zijn al avonden aan het spelen voor onze $2 met een 1 cent machine. Goed genoeg voor ons, we zijn helemaal opgewonden als we 20 of 50 cent winnen.

De volgende ochtend toen we wakker werden, lagen we al in de haven van Nanaimo. Vroeger werden daar kolen gedolven en het is dan ook een oud mijnwerkers stadje. Daar is niets meer van te zien. Alles is schoon en opgeruimd en er is een prachtig kustgebied met schoon water. Je ziet overal houtvlotten drijven en over het water vervoerd worden. Er wordt ook veel hout verwerkt. Kenmerkend is ook het Bastion, een houten zwart en wit octagonaal gebouwtje. Het staat er al sinds 1853. Het was een symbool voor de veiligheid en in de kelders bevond zich een gevangenis

Het Bastion		Houtvlotten in de haven

Vroeger woonden hier indianen, de Snuneymuxw. Dat betekent Het Grote Volk. Snuneymuxw wordt uitgesproken als Sna-nay-mo. Daar komt dus de naam Nanaimo vandaan. De mensen woonden toen in grote houten familiehuizen met meerdere gezinnen. Er waren slaapkamers, keukens en een kamer voor vieringen. Het werd goed schoongehouden. Ze warmden zichzelf bij kleine open vuren in het midden van de gebouwen. Ze hielden kleine langharige hondjes die als hun kinderen werden behandeld. Van de lange haren werden dekens geweven. Het was een goede plek om te wonen want het klimaat is mild, er is mogelijkheid tot visvangst en het verzamelen van schaaldieren. Ook kon er gejaagd worden. Er was voldoende zoet water om te drinken en te koken. Belangrijke was ook de jaarlijkse zalm- en haringvangst. In de buurt werd gejaagd maar er waren ook goede ambachtslieden, gereedschapsmakers en ook kunstenaars.

We waren naar het oude stadje gegaan maar dat hield niet echt over. In de 100 jaar oude St. Paul’s anglicaanse kathedraal zat de organist te spelen. Verder zag je hier en daar een aardig oud gebouw. We ontmoetten nog Rita en Jolanda, twee bekenden van het schip en gezamenlijk gingen we naar de “Farmers market”. Om 13.00 uur werden nog twee oude kanonnen afgevuurd. Tjongjonge, wat een klappen, Een  kwartier daarna hoorde ik nog water klateren zonder dat er water in de buurt was.  De markt was niet veel bijzonders dus liepen we via de haven in het zonnetje terug naar de boot. In Nederland scheen het 30 graden te zijn maar wij waren heel blij met onze 23 graden.

Eerst wordt het kanon schoongemaakt	Een toerist mocht het afvuren

Na een fantastische voorstelling in het theater en een gezellig diner zat de dag er weer bijna op. Straks nog even naar het casino. Morgen wacht ons Victoria, de hoofdstad van British Columbia. Het schijnt er erg Engels te zijn. Ik ben benieuwd.